ضرورت حذف کلر از آب آشامیدنی

منابع تامین آب مصرفی انسانها عبارتند از رودخانه ها، چاهها، چشمه ها، سدها و ... و این منابع معمولا آلوده به میکروب ها و میکروارگانیزمهایی هستند که برای مصارف آشامیدنی و بهداشتی انسان مضر می باشد و برای حفظ سلامتی، می بایست پیش از مصرف ضدعفونی گردد. معمول ترین شیوه ضدعفونی آب در بسیاری از کشورها، روش کلرزنی می باشد که این روش علیرقم مزایای بسیار، دارای معایبی نیز می باشد که در ادامه این مطلب به آن اشاره خواهد شد.

مزایای کلرزنی:

با استفاده از این روش شیوع بسیاری از بیماری های عفونی مانند وبا و... متوقف می گردد و در حقیقت روش کلرزنی از متداول ترین روشهای گندزدایی آب طی چندین دهه گذشته در سراسر جهان به حساب می آید.

مراحل پس از کلرزنی:

جالب است بدانید که با استفاده از کلر، بسیاری از میکرو ارگانیزم های موجود در آب کشته می شوند ولی لاشه فیزیکی آنها همچنان در آب باقی می ماند که خوراک برخی از گونه های انگلی دیگر می شوند. بنابراین روش گندزدایی کلرزنی، باعث نابودی کامل میکروبها و میکروارگانیزم های آب نمی شود و با استفاده از مراحل مختلف تصفیه (فیلتراسیون) اقدام به حذف ذرات باقیمانده از گندزدایی اعم از لاشه میکروبی و کلر صورت می گیرد.

ضرورت حذف کلر:

پس از فرایند کلرزنی انواعی از تری هالومتان ها (THM) بر جا می مانند که از اصلیترین این مواد می توان به کلروفرم، بروموفرم، برمو دی کلرو متان و دی برومو کلرو متان اشاره کرد که خواص سراطانزا دارند. علاوه بر نوشیدن آب آلوده به THM، تحقیقات نشان می دهد که استحمام با آب آلوده به کلر نیز امکان ابتلا به سرطان را افزایش می دهد. 

نتیجه گیری

فرآیند کلرزنی امروزه یکی از متداولترین روشهای گندزدایی آب در دنیاست. مهمترین مزایای این فرآیند عبارتند از:

1. کلرزنی فرآیندی ارزان و کم هزینه جهت ضدعفونی کردن آب مصرفی انسان است.
2. کلر دارای اثر باقیمانده در آب است که باعث تضمین نسبی سلامتی آب در تمام مسیر شبکه آب رسانی می شود.

اما معایب و مضرات کلرزنی عبارتند از:

1. کلرباقیمانده در اثر ترکیب با مواد آلی موجود در آب تولید ترکیباتی موسوم به تری هالومتان ها را می کند که بیشتر متخصصان بر سرطان زا بودن این ترکیبات تاکید دارند.
2. کلرزنی باعث کشته شدن میکروارگانیزمهای موجود در آب می شود. این درحالی است که لاشه این میکرو ارگانیزمها در آب باقی می مانند و ممکن است خود منشا آلودگی شوند.
3. تماس کلر با پوست و موی انسان باعث ایجاد حساسیت، ریزش مو و مشکلات دیگر شود.
4. استنشاق گاز کلر ( در استخر یا حمام ) برای ریه انسان مضر می باشد.
5. گروهی از میکروارگانیزمها مانند کریپتوس پرودیوم نسبت به کلر مقاوم هستند و با این روش از بین نخواهند رفت.

بنابراین کارشناسان توصیه می کنند که جهت مقابله با اثرات زیانبار کلر در آب آشامیدنی، در نقطه مصرف کلرباقیمانده آب را حذف کرده و سپس اقدام به نوشیدن آب کنیم.